نماهای ساختمانی در شکل دهی شهر نقش بسزایی دارند. هر نوع نمای خشک با هر نوع مصالح ساختمانی و با هر هزینه ای که ساخته شود، علاوه بر زیبایی ظاهری و آرامش بصری، باید بتواند آسایش و ایمنی ساکنین و شهروندان را فراهم آورد. بدین منظور باید قطعات، اجزاء و اتصالات نما توانایی تحمل بارها و جابجایی های نسبی وارد بر آن را تحت اثر عوامل مختلف داشته و پایداری خود را حفظ نمایند.
لذا توجه به نوع و شیوه اجرای نما از اهمیت زیادی برخوردار است. در این دستورالعمل ضوابط طراحی و اجرای نماهای مختلف تحت اثر بارهای وارد برآن نظیر بارهای لرزه ای، باد، ضربه و نیز عوامل محیطی که روی دوام و پایداری نما تاثیرگذار است بیان شده و راهکارهای مناسب برای مهار آنها ارائه شده است. امید است این دستورالعمل بتواند نقش موثری در بهبود طراحی و اجرای نما در صنعت ساخت و ساز در کشور داشته باشد.
هدف این دستورالعمل طراحی و ارائه ضوابط اجرایی نماها تحت اثر بارهای لرزهای، باد، ضربه و سایر عوامل محیطی و ارائه راهکارهای مناسب برای مهار آنها میباشد. ساختمان مورد بحث این دستورالعمل نماهای ساختمانی بوده و الزامات تهیه شده براساس آن ارائه شده است.
1-2- محدوده کاربرد:
محدوده کاربرد این دستورالعمل نماهای ساختمانی است. این ضوابط در صورتی باعث پایداری نما میشود که سازه ساختمان و دیوارهای پشتیبان نما در صورت وجود، ضوابط سازه ای استاندارد 2800باتوجه به اهمیت ساختمان را تامین نمایند. در غیر این صورت، آسیب های وارده به قاب سازه ها و دیوارهای نگهدارنده نما باعث آسیب دیدن و خرابی نما میگردد. همچنین تغییرمکان ها و جابجایی های نسبی سازه نیز باید در محدوده تامین ضوابط سازه ای استاندارد 2800 باشد. در غیر این صورت رعایت ضوابط این دستورالعمل به تنهایی از وقوع آسیب به نما جلوگیری نمی کند.
1-3- ملاحظات کلی:
با توجه به ضوابط ارائه شده در این دستورالعمل، لازم است اجزای نما بسته به نیاز، در مقابل بارهای وارده ناشی از فشار و مکش باد و نیروها و جابجایی های زلزله و بارهای ناشی از ضربه مهار شوند. در طراحی نمای ساختمانها در برابر بارهای وارده سه عامل به شرح زیر باید مورد بررسی و کنترل قرار گیرد:
- اتصال نمای ساختمان ها به تکیه گاه باید قادر به تحمل نیروهای وارده به نما ناشی از بار باد، زلزله و اثرات ضربه باشد.
- تکیه گاه نما و اتصال آن به سازه باید توانایی انتقال بار به سازه را داشته باشد.
- نمای ساختمان ها باید قادر به تحمل جابه جایی نسبی و تغییر شکل های تعریف شده در این دستورالعمل باشد. قیود مورد نیاز برای مهار نما براساس نوع، اندازه و وزن قطعات آن تعیین میشود.
در انتخاب و نصب قیود برای طراحی نما، نکات زیر باید رعایت شود:
- مهار نصب شده برای نما با مهار نصب شده برای سیستم های دیگر تداخل پیدا نکند.
- در صورت نیاز به سوراخ کردن دیوارهای غیرسازه ای نگهدارنده نما یا در مواردی که تجهیزات دیگری در مسیر انتقال بار مهار قرار داشته باشند، باید تمهیدات ویژهای در نظر گرفته شود.
- انتهای مهار لرزه ای همواره باید به قطعه‌ای متصل باشد که مقاومت کافی در برابر بار طراحی ناشی از بارهای زلزله، باد و ضربه مطابق فصل سوم را داشته باشد.
الزامات اجزای نما
در این بخش ملاحظات و معیارهای کلی برای ارزیابی رفتار نماها و اتصالات آنها با توجه به تجربیات موجود ارائه میشود.
الزامات عملکردی و اجرایی دیوارهای خارجی و نما:
حفاظت در مقابل عوامل جوی: دیوارهای خارجی باید دارای پوششی خارجی برای محافظت در مقابل عوامل جوی باشند. پوشش دیوار خارجی نما( باید شامل درزپوش مشخص شده در بند ، 4-1-2-2 باشد. نما باید گونه ای طراحی و ساخته شود که با استفاده از عایق های رطوبتی پشت نمای خارجی که در بند 2-1-2-2معرفی شدهاند، از انباشت آب در دیوار جلوگیری شود و همچنین از تجهیزات مناسب برای زهکشی آبهای وارد شده به دیوار استفاده شود. جلوگیری از میعان در دیوارهای خارجی باید مطابق بند 3-1-2-2 صورت گیرد.
استثناها:
1. پوشش خارجی مقاوم در برابر عوامل جوی برای دیوارهای بتنی و بنایی مورد نیاز نمیباشد.
2. رعایت الزامات مربوط به زهکشی برای پوشش دیوار خارجی که در آزمایشات ،ASTM E 331 در برابر کج باران در درزها و محل اتصال مصالح غیر یکسان تحت شرایط زیر از خود مقاومت نشان داده است، الزامی نمی باشند.
- در مجموعه آزمایشات نما باید حداقل یک بازشو، یک درز کنترل، یک فصل مشترک دیوار و پیشآمدگی لبه بام 3و یک کف درگاه 4موجود باشد. تمام بازشوها و منافذ آزمایش شده باید بیانگر وضعیتی باشند که در عمل وجود دارد.
- در آزمایشات نما، حداقل ابعاد پوشش مورد آزمایش باید 1200×2400میلیمتر باشد.
- مجموعه نما باید تحت حداقل اختلاف فشار 0/3 kN/mଶمورد آزمایش قرار گیرد.
- مجموعه نما باید حداقل به مدت 2ساعت تحت آزمایش قرار گیرد.
هنگامی که نتایج آزمایشات نشانگر عدم نفوذ آب در درزهای کنترل نما و درزهای اطراف محیط بازشو یا محل اتصال مصالح غیر یکسان است، نما با جزئیات طراحی شده مقاوم در برابر کج باران در نظر گرفته میشود.
2 -2-1-1- حداقل ضخامت نمای دیوارهای خارجی برای محافظت در برابر عوامل جوی :
مصالح با حداقل ضخامت اسمی مشخص شده در جدول 1-2به عنوان نمایی مقاوم در برابر عوامل جوی که دیوار خارجی ساختمان را از شرایط جوی محافظت میکند مورد تأیید است.
2-2-1-2- عایق رطوبتی باید حداقل یک لایه ایزوگام یا سایر مصالح مورد تأیید به استادها 1یا پوشش 2دارای درز پوش، به شکلی متصل گردد که عایق پیوسته رطوبتی در پشت نمای دیوار خارجی ایجاد شود.
2-2-1-3 – بخاربندها:
2-2-1-3-1- کلاسبندی مصالح بخاربند کلاسبندی مصالح بخاربند به جز موارد ذکر شده در زیر باید بر اساس آزمایشهای انجام شده توسط مراجع معتبر صورت گیرد.
درجه بندی تعیین شده به قرار زیر است:
کلاس Ⅰ : ورق پلیپروپیلن و روکش آلومینیومی مضرس نشده و بدون سوراخ 3با درجه نفوذپذیری بخار کمتر و مساوی
perm 0/1
کلاس Ⅱ : فایبرگلاس سخت، رنگ با درجه نفوذپذیری بخار بزرگتر از 0/1و کمتر یا مساوی perm 1
کلاس Ⅲ: چسب لاتکس یا رنگ لعابدار 4با درجه نفوذپذیری بخار perm 1
2-2-3-1-2- استفاده از بخاربند کلاس Iو II توصیه میشود بخاربندهای کلاسⅠو Ⅱدر سمت داخلی دیوارها در مناطق سردسیر و در سمت خارجی در مناطق گرم و مرطوب مورد استفاده قرار گیرند. منطقه مناسب باید بر اساس فصل سوم آیین نامه بین المللی حفاظت انرژی و محل دقیق نصب بخاربند در دیوار خارجی باید با توجه به خطرات میعان طراحی شود.
استثناها:
الف- دیوارهای زیر زمین
ب- بخشهای پایینتر از سطح زمین در هر دیوار
ج- ساخت و ساز در جاهایی که رطوبت و یخزدگی ناشی از آن نتواند به مصالح آسیب برساند.
3-3-1-2-2- استفاده از بخاربند کلاس
بخاربند کلاس IIIدر صورتیکه یکی از شرایط موجود در جدول 2-2برقرار باشد، مجاز است.
2-2-1-4- درزپوش
درزپوش باید به صورتی نصب شود که از ورود رطوبت به دیوار یا از هدایت آن به داخل جلوگیری کند. درزپوش باید در محیط اطراف در و پنجره خروجی، حفرهها و قسمتهای انتهایی دیوارهای خارجی و محل برخورد دیوار خارجی و سقف ها و شومینه ها و ورودی ها و کف ها و بالکن و پیش آمدگی های مشابه و ناودانی های توکارو مکان های مشابهی که امکان ورود رطوبت به دیوار وجود دارد، نصب شود. درزپوش با بالهای برجسته باید در هر دو طرف و انتهای کتیبه ها، زیر کف پنجره ها و به صورت ممتد روی پیشآمدگی های معماری نصب شود.
موارد مجاز در استفاده از بخاربند کلاس III
2-2-1-5- فرورفتگی ها و برآمدگیهای دیوارهای خارجی
در دیوارهای خارجی ساختمانها یا سازهها، از فرورفتگیها و برآمدگیهای دیوارها و درز که رطوبت میتواند در آن انباشته شود باید پرهیز شود یا سطح آ به وسیله کلاهکها 2یا آبچکان ها 3یا سایر وسایل مطمئن که از آسیبهای ناشی از رطوبت جلوگیری میکنند، محافظت شود
الزامات سازه ای
دیوارهای خارجی و بازشوهای متعلق به آنها باید برای مقاومت در برابر بارهای وارده بر اساس قسمت سوم این دستورالعمل طراحی و ساخته شوند.
1-2-2-2- الزامات کلی:
1- استفاده از نمای صلب سنگین مانند نمای چسبانده شده سنگی یا آجری، فقط در سازه هایی با سیستم باربر جانبی صلب نظیر دیوار برشی یا مهاربند مجاز است و استفاده از آنها در نمای سازه های با سیستم انعطاف پذیر مانند قاب خمشی توصیه نمیشود و در صورت استفاده باید کفایت آن با محاسبات دقیق اثبات شود
2- چنانچه تغییر شکل جانبی نما معیارهای پذیرش را برآورده نسازد، باید تغییرمکان جانبی نسبی طبقات سازه را محدود کرد یا با ارائه جزئیات ویژه، اتصال سیستم نما به سازه را جدا نمود.
3- به طور کلی در هر نوع نما، اجزای پوششی که وزن واحد سطح آنها بیش از 50 kg/m2میباشد، باید در فواصل کمتر یا مساوی 1/2متر دارای مهار مکانیکی به قاب دیوار خارجی باشند. کفایت مهار در مقابل بارهای لرزه ای باید بر اساس معیارهای پذیرش ارائه شده در این دستورالعمل ارزیابی گردد. همچنین کفایت اجزای پوشش در مقابل مقادیر مورد انتظار تغییرمکان تعیین شده در این دستورالعمل باید بر اساس معیارهای پذیرش ارائه شده ارزیابی گردد.
4- برای ساختمانهای با قاب خمشی فولادی یا بتنی، اتصالات پانلهای مهار شده باید قابلیت تحمل تغییر مکان نسبی 0/ 20را داشته باشند. همچنین در پانلهای چندطبقه متصل در تراز طبقات، باید پانلها و اتصالات قابلیت تحمل تغییر مکان نسبی 0/2را داشته باشند
5- در نماهای مهار شده، قطعات نما توسط اتصالات مکانیکی به سازه متصل شدهاند. قطعات و اتصالات مزبور باید طوری طراحی شوند که قادر به تحمل تغییر شکل های ناشی از زلزله باشند. در غیر اینصورت خطر سقوط قطعات نما وجود خواهد داشت
6- پنجره های بزرگ به خصوص پنجره های نمای مشرف به پیاده رو، باید دارای شیشه های ایمن باشند. شیشه ایمن شامل شیشه های آب دیده، شیشه های لایه ای، شیشه های دارای سیم یا الیاف، شیشه های دارای لایه پوشش مقاوم در برابر ضربه یا پانل های پلاستیکی میباشد. این شیشه ها در برابر خردشدن ایمنی بالایی دارند یا پس از خردشدن در قاب خود باقی میمانند.
7- در جاهایی که از مهار نگهدارنده در بتن استفاده شده است، این مهار باید به میلگردهای اصلی سازه بتن مسلح متصل و مهار شوند و کفایت مهار نگهدارنده مورد استفاده در اتصالات بتنی باید برای بارهای وارده ارزیابی گردد.
8- در نمای بالای خروجی ها یا مسیرهای پیاده رو، نصب قطعات بزرگ در ارتفاع بیش از 3متر از سطح زمین ممنوع است.
9- مهارهای نما باید به صورت دورهای کنترل شده و در هیچکدام از اعضای اتصالات نباید نشانه هایی از خرابی یا زنگزدگی و پوسیدگی دیده شود و مهارهای زنگ زده باید تعویض شوند. شایان ذکر است افزایش تعداد مهارهای هر قطعه نما خطر سقوط آن را کمتر میکند.
10- در صورت عدم امکان مهار لرزهای نما در موقعیت خاص باید از دسترسی عابران به مکان هایی که احتمال افتادن اجزای نمای فاقد مهار وجود دارد با ایجاد موانع یا منظره ای عریض جلوگیری شود.
11- پوششهای محافظ در برابر شرایط جوی باید توسط اتصال دهنده های مناسب از جنس آلومینیوم، مس، یا فولاد با پوشش روی یا سایر مصالح مقاوم در برابر خوردگی به پشتبندها متصل شوند.
2-2-2-2- الزامات نماهای پانلی
1- جزئیات نماهای پانلی پیش ساخته باید به گونه ای باشد که جابجایی نسبی بین پانل و سازه امکان پذیر باشد.
2- هر قطعه نما پانلی باید حداقل دارای دو عدد تکیه گاه برای تحمل بارهای قائم ناشی از وزن در هنگام وقوع زلزله باشد.
3 – هر قطعه نمای پانلی باید حداقل دارای چهار عدد تکیه گاه برای بارهای خارج از صفحه ) ناشی از باد، زلزله و ضربه( باشد. تکیه گاهها میتوانند به صورت همزمان برای وظیفه موردنظر در بند 2و 3در نظرگرفته شوند.
4 – قطعات نمای پانلی با ضخامت کمتر از 50میلیمتر باید به طور مستقیم به دیوار پشتیبان بنایی، بتنی یا دیوار LSF مهار شوند. در قطعات نمای سنگی از جنس مرمر، تراورتن، گرانیت یا سایر قطعات پانلی سنگی پرچهای بدون سر1 مقاوم در برابر خوردگی باید در داخل سوراخهای واقع در یک سوم میانی لبه قطعات و با فواصل حداکثر 600میلی متر بر روی محیط هر قطعه و حداقل 4بست برای هر قطعه از نما قرار گیرند. مساحت نمای پانلی نباید از 1/9متر مربع بیشتر شود. در صورتی که پرچ ها محکم در جای خود قرار نگرفتند، سوراخها باید به مقدار 1/6میلیمتر بیشتر از قطر پرچ با سوراخکاری گشاد شوند و سوراخ باید به اندازه قطر پرچ و به عمق دو برابر پرچ پخ زده 2شود و تا از ملات سیمان برای محکم کردن پرچ در مکان آن استفاده گردد. بستهای نما باید از فلزات مقاوم در برابر خوردگی و دارای قابلیت مقاومت کششی و فشاری در مقابل باری برابر با دو برابر وزن نمای متصل شده به آن، باشد. در صورتی که بستهای نما از ورق فلزی ساخته شده باشند ابعاد آنها نباید از 25 ×0/9میلیمتر مربع کمتر باشد و در صورتی که از سیم ساخته شده اند قطر آنها نباید از 4میلیمتر کمتر باشد.
3-2-2-2 – الزامات سیستم دیوار پردهای
1- سیستم دیوار پردهای شامل قطعات دیواری پیشساخته و سیستمهـای گونـاگون دیـوار شیشـه ای اسـت. دیوارهـای پیشساخته شامل قطعات پیشساخته )شامل قطعات با نمای چسبیده و متصل شـده،( پانـل هـای عـایق بـا روکـش فلزی، سیستم دیوار پردهای یکپارچه، پانلهایی با قاب فلزی دارای قطعات بنایی متصل شـده، بـتن مسـلح شـده بـا الیاف شیشه ) ،(GFRCفلز، یا نمای سنگی میباشند. سیستم های دیـوار پـردهای بـه شـتاب و تغییر شـکل حسـاس هستند و ممکن است تحت اثر مستقیم شتاب و یا خرابی اتصالات ناشی از جابجایی نسـبی )دریفـت( از جـای خـود خارج شوند.
2- نمای پرده ای باید به نحوه مناسبی به قاب سازه ای متصل شود و باید در محل اتصال قطعات، درزبند انعطاف پذیر قرارداده شود؛ به گونه ای که در حرکات رفت و برگشتی سازه، نما خراب نشود
3- هر پانل باید دارای حداقل 4مهار برای هر قطعه باشد. به واسطه ملاحظات تغییرمکان های حرارتـی و جمـع شـدگی، سیستم اتصال پانلهای پوشش دهنده عموماً محدود است) از درجه نامعینی بالا برخوردار نیسـت(. لـذا خرابـی یـک اتصال میتواند منجر به ناپایداری پانل و سقوط آن از ساختمان شود. از آنجا که وزن پانلها بعضاً زیـاد اسـت عواقـب خرابی مهار میتواند خیلی بد باشد. لذا اتصالات پانل های پیش ساخته باید برای تحمل دریفت طبقه کاهش نیافتـه و نیز برای مقاومت در برابر زلزله تشدید یافته مطابق استاندارد 2800طرح شوند تا از عدم خرابی آنها اطمینان حاصـل شود.
4- برای قطعات بتنی پیش ساخته، اتصالات باید به نحوی طرح شوند که رفتار شکل پذیر داشته باشند. بدنه اتصـال بایـد از ورق یا پروفیل های فولادی ساخته شود و برای 1/33برابر نیروی طراحی پوسته پانل طراحی شود.
5- اعضای اتصال که ممکن است رفتاری ترد از خود نشان دهند مثل جـوش هـا، پـیچ هـا و اقـلام مـدفون در بـتن مثـل میل مهارها باید برای 4برابر نیروی طراحی پانل طرح شوند.
6- برای سیستمهای نمای پانلی، پانلها باید به طریقی طرح شوند که دریفت طبقـه در قـاب سـازه ای بـدون مزاحمـت اتفاق بیفتد. قطعاتی که بین دو طبقه اجرا میشوند باید امکان جابجایی نسـبی را بـا تکیـه بـر اتصـالات لغزشـی یـا خمشی یا از طریق مکانیزم گهواره ای ایجاد نمایند. اتصالات لغزشی می تواند جزئیاتی به شکل بولت با امکان لغـزش در سوراخ لوبیایی داشته باشد. طول سوراخ لوبیایی باید مساوی دو برابر دریفت طبقه مورد انتظار به علاوه قطـر پـیچ به علاوه فاصله لازم برای رواداریهای اجرایی باشد. برای تامین کارایی، پیچ باید در مرکز شیار قـرار گیـرد زیـرا اگـر پیچ در حین زلزله به انتهای شیار برسد نیروهای برشی زیادی در آن ایجاد میشود.
7- طراحی و جانمایی اتصالات باید به گونه ای باشد که رفتار حاکم بر قطعه، خمشی باشد اتصالاتی که از میلـه هـای رزوه شده بهره میبرد امکان دارد تحت اثر خمش غیر الاستیک دچار خرابی ناشی از خستگی شوند. مکانیزم گهوارهای بـه قطعات پوشش این امکان را میدهد که دریفت طبقه را از طریق حرکت قائم در اتصالات بـاربر ثقلـی خـود در محـل شیارهای قائم یا سوراخ های با سایز بزرگ تحمل نمایند.
8- باید به چینش درزها در سیستم دیوارهای پیش ساخته توجه ویژه شـود. در گوشـه هـای سـاختمان و در جایی کـه در قطعات مجاور از شیوه های متفاوتی برای تحمل دریفت استفاده مـیشـود، پانـلهـای نمـا ممکـن اسـت بـه صـورتی غیرهماهنگ حرکت کنند. در این حالت درز بین پانل های نما ممکن است بسته شده و باعث برخورد پانل های مجاور به یکدیگر شود که این برخورد نیروهای بزرگی را به پانل ها و مهارهای آنها اعمـال خواهـد نمـود لـذا بایـد بـا ایجـاد درزهای اجرایی با فاصله کافی از وقوع آن جلوگیری کرد
9- اجزای نما در دیوار پردهای که وزن واحد سطح آنها بیش از 40 kg/m میباشد. باید در فواصل کمتر یا مساوی 1/2 متر دارای مهار مکانیکی به قاب دیوار خارجی باشند.
2-2-2-4- الزامات دیوار پشتیبان نما
1- دیوار پشتیبان نما تنها در صورتی میتواند از نوع مصالح بنایی غیرمسلح باشد که پایداری خارج از صفحه آن با انجام محاسبات اثبات شود یا نسبت ارتفاع دیوار hwبه ضخامت آن twبیشتر از مقادیر حداقل ارائه شده در جدول 3-2باشد.
2- در دیوارهای مصالح بنایی غیرمسلح یا سفال توخالی غیر مسلح، در صورت تجاوز نسبت ارتفاع به ضخامت از مقادیر جدول 5-2باید در فواصل کمتر یا مساوی 1/8متر، از مهار قائم 1استفاده شود. این مهارها باید برای نیروی محاسبه شده در بخش سوم طراحی شوند.
3- دیوارهای پشتیبان نما باید قابلیت تحمل تغییرمکان نسبی 0/02را داشته باشند.
4- دیوار پشتیبان باید با مهار مناسب در فواصل کمتر یا مساوی 1/2متر در امتداد کف و سقف به قاب سازهای مهار شده باشد و کفایت این مهارها برای انتقال بار وارده بر دیوار از سوی نما و اینرسی خود دیوار کنترل شود.
الزامات آتش
دیوارهای خارجی باید دارای درجه مقاوت در برابر آتش، مطابق ضوابط این بند بوده و محافظت بازشوها باید مطابق ضوابط مبحث سوم مقررات ملی و آیین نامه محافظت ساختمانها در برابر آتش صورت گیرد.
1-3-2-2- پیشرفت عمودی و افقی شعله آتش
دیوارهای خارجی ساختمانهای نوع 3 ،2 ،1و 4و ساختمانهای با ارتفاع بیش از 12متر از سطح زمین و دارای عایق قابل اشتعال باید مطابق با شرایط آیین نامه محافظت ساختمانها در برابر آتش مورد آزمایش قرار گرفته و بر اساس ضوابط آن مورد پذیرش قرار گیرند.
2-3-2-2- مصالح قابل احتراق بر روی نمای خارجی
در نماهای دیوارهای خارجی که از مصالح قابل اشتعال ساخته شدهاند موارد زیر باید رعایت شود:
1- در نمای خارجی ساختمان های نوع 3 ،2 ،1و 4 با در نظر گرفتن محدودیت های زیر میتوان از مصالح احتراق پذیر استفاده نمود:
الف- نمای خارجی قابل احتراق در حالی که فاصله جداسازی برای آتش کمتر از 1/5متر باشد، نباید بیش از 10درصد از مساحت دیوار را شامل شود.
ب- ارتفاع نمای خارجی احتراق پذیر باید محدود به 12متر از سطح زمین باشد.
ج- نمای خارجی قابل احتراق ساخته شده از چوب که برای مقابله با آتش عمل آوری شده شامل محدودیت بند 1 نمی باشد و با توجه به فاصله جداسازی آتش مجاز است تا ارتفاع 18متر از سطح زمین استفاده شود.
2- در صورت وجود شرایط 1، نمای خارجی قابل احتراق باید براساس NFPA 268مورد آزمایش قرار گیرند. به استثنای موارد زیر:
الف– چوب یا محصولات چوبی
ب- سایر مصالح احتراق پذیر که بوسیله پوششی به غیر از دیوارپوش وینیلی 1پوشانده شده باشد.
ج- آلومینیوم با حداقل ضخامت 0/48میلیمتر.
3- در دیوارهای خارجی که دارای فاصله جداسازی آتش 1/5متر و یا کمتر میباشند، نمای خارجی قابل احتراق نباید دارای خاصیت شعله‌ور شدن 2باشد.
4- برای فاصله آتش بیشتر از 1/5متر، هر نوع نمای خارجی که مطابق با روش آزمایش NFPA 268در مقابل مقدار مجاز جریان حرارتی تابشی برخوردی قرار گرفته است، میتواند مورد استفاده قرار گیرد. حداقل جداسازی آتش مورد نیاز برای نمای خارجی باید مطابق با جدول 4-2تعیین شود.
5- نماهای قابل احتراق خارجی که در طول بالای دیوار خارجی قرار گرفته‌اند باید کاملا به وسیله دیوار خارجی پشتیبانی شوند و نباید در بالای دیوار ادامه یابند.
6- هنگامی که نمای قابل احتراق خارجی با فاصله از دیوار خارجی قرار میگیرد و سطحی سخت ایجاد میکند، فاصله بین پشت نمای قابل احتراق دیوار خارجی و خود دیوار نباید از 41 میلیمتر بیشتر باشد.
تبصره: فاصله بین پشت نمای قابل احتراق خارجی و خود دیوار می تواند از 41 میلیمتر بیشتر باشد در حالتی که فاصله پنهان ایجاد شده نیازی به مقاوم سازی در مقابل آتش نداشته باشد.
4-2-2- مقاومت در برابر سیل
برای ساختمانهای واقع در مناطق با خطر سیل بر اساس مبحث ششم مقررات ملی، نمای دیوارهای خارجی که تا سطح پی ادامه یافته اند، باید با مصالح مقاوم در برابر آب و نیروی فشاری ناشی از سیل بر اساس مبحث ششم مقررات ملی ساختمان، ساخته شوند.
الزامات نما:
نما و پوشش فلزی و آلومینیومی
1- نمای فلزی باید از مصالح مقاوم در برابر خوردگی ساخته شود یا پشت و جلوی آن توسط رنگ محافظت شود یا به وسیله سایر مصالحی که از خوردگی فلز جلوگیری میکند، اندود شود. حداقل ضخامت اسمی این نوع نما 0/4میلی متر برای صفحات فولادی میباشد.
2- نمای فلزی چسبانده شده باید به طور مطمئن به دیوار پشتیبان بنایی یا اعضای قاب با بستهای مقاوم در برابر خوردگی و یا سایر وسایل و روشهای مطمئن، متصل گردد. فاصله بستها نباید بیش از 600میلیمتر در هر دو جهت عمودی و افقی باشد در جایی که قطعات دارای مساحتی بیش از 0/4متر مربع باشد برای هر قطعه باید حداقل 4بست در نظر گرفته شود. بستهای فلزی باید دارای حداقل مساحت معادل سیم با قطر 1/7 Wباشند. این اتصالات و تکیه گاه هایشان باید در مقابل بار باد مشخص شده در فصل سوم این دستورالعمل مقاومت کنند . این نماها در برابر زلزله آسیب پذیر نمی باشند.
3- تکیه گاه های فلزی برای نمای فلزی خارجی باید توسط رنگ زدن یا گالوانیزه کردن یا سایر پوششهای معادل یا سایر روشها محافظت شوند. درزها و لبه های تحت شرایط جوی باید به وسیله مصالح ضد رطوبت بادوام یا سایر وسایل مطمئن، درزبندی شده و از نفوذ رطوبت جلوگیری شود.
4-در نمای فلزی نیازی به دیوار پشتیبان بنایی نمیباشد مگر اینکه از نظر الزامات مقاومت در برابر آتش، وجود آن، مورد نیاز باشد.
– 6-3-2 -مصالح کامپوزیت فلزی MCM
مقررات این بخش به مصالح، ساخت و کیفیت مصالح کامپوزیت فلزی MCMکه به عنوان نمای خارجی به کار میروند حاکم میباشد.
MCM –1مورد استفاده در نمای خارجی و یا به عنوان المان هایی از بالکون ها و پیش آمدگی های مشابه آنها که به عنوان پوشش و یا مقاومت در برابر هوا مورد استفاده قرار میگیرند باید مطابق بندهای 3تا 10باشند.
MCM –2مورد استفاده به عنوان تزیین معماری باید مطابق بندهای 5تا 10باشد.
3- سیستمهای MCMباید مطابق الزامات فصل سوم این دستورالعمل در برابر بارهای باد طراحی و اجرا شوند. نتایج
آزمایشهای تایید شده و یا تحلیلهای مهندسی جهت بار باد باید مطابق الزامات فصل سوم این دستورالعمل باشند.
4 – سیستمهای MCM باید با استفاده از مصالح تایید شده که مشخصات عملکردی مورد نیاز در این بند را در طول زمان بهره برداری تامین مینماید، ساخته شود.
5 – هنگامی که سیستمهای MCMبر روی دیوارهای خارجی به کار روند، لزوماً باید از لحاظ مقاومت در برابر آتش مورد ارزیابی قرار گیرند.
تبصره: سیستمهای MCM فاقد عایق پلاستیکی فومی که بر سطح بیرونی دیوارهای خارجی مقاوم در برابر آتش نصب شده اند از الزامات این بخش مستثنی میباشند.
