نمای کامپوزیت چیست؟

ﭘﺎﻧﻞ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ از ﻻﯾﻪﻫﺎی ﻓﻠﺰ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭼﺴﺒﯿﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﯾﺠﺎد ﺳﺎزه و ﺳﺎﺧﺘﺎری ﺻﻠﺐ ﻣﯽﮔﺮدد. ﺷﮑﻞ اﺻﻠﯽ و اﺳﺎﺳﯽ ﭘﺎﻧﻞ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ ﺷﺎﻣﻞ دو ورق ﻧﺎزک اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﻐﺰه ﺳﺒﮏ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﺪه و ﺗﻮﺳﻂ آن از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺟﺪا ﺷﺪه‌اﻧﺪ. ﻓﺎﺻﻠﻪ دو ورق ﺗﻌﯿﯿﻦﮐﻨﻨﺪه ﺻﻠﺒﯿﺖ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ اﺳﺖ و ﻫﺮﭼﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ و ﮐﺎراﯾﯽﭘﻮﺷﺸﯽ ﻣﺤﺼﻮل ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
ﭘﺎﻧﻞﻫﺎی ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ و ﻧﻮع آﻟﯿﺎژ آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم، ﻻﯾﻪﻫﺎ، ﻧﻮع رﻧﮓ ﺑﻪ ﮐﺎر رﻓﺘﻪ در ﭘﻮﺳﺘﮥ ﺑﯿﺮوﻧﯽ و ﻧﻮع و ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻣﻮاد ﺑﻪ ﮐﺎر رﻓﺘﻪ در ﻻﯾﮥ ﻣﯿﺎﻧﯽ و ﭘﻮﺷﺶ ﺳﻄﺢ آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ داﺷﺘﻪ و ﻫﺮ ﮐﺪام ﮐﯿﻔﯿﺖ و ﮐﺎرﺑﺮد ﻣﻌﯿﻨﯽدارﻧﺪ.
ﭘﺎﻧﻞ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺘﯽ آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮﻣﯽ ﻣﺘﺸﮑﻞ از ﺳﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﺪه اﺳﺖ: دو ﻻﯾﻪ آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ 0/3 ﺗﺎ 0/5 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ، ﯾﮏ ﻫﺴﺘﻪ از ﺟﻨﺲ ﭘﻠﯿﻤﺮ ﺗﺮﻣﻮﭘﻼﺳﺘﯿﮏ )ﻣﻌﻤﻮﻻً ﭘﻠﯽاﺗﯿﻠﻦ(¹ ﯾﺎ ﯾﮏ ﻣﺎده ﻣﻌﺪﻧﯽ ﭘﺮﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ 3 ﺗﺎ 5 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ﮐﻪ در ﺑﯿﻦ اﯾﻦ دو ﻻﯾﻪ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﻻﯾﮥ ﺧﺎرﺟﯽ ﮐﻪ دارای ﯾﮏ ﭘﻮﺷﺶ آﺳﺘﺮ از رزﯾﻦ اﭘﻮﮐﺴﯽ² و ﯾﮏ ﻻﯾﮥ ﭘﻠﯽوﯾﻨﯿﻠﯿﺪنﻓﻠﻮراﯾﺪ (PVDF)³ ﯾﺎ ﭘﻠﯽاﺳﺘﺮ (PE)⁴ ﺟﻬﺖ ﺗﺜﺒﯿﺖ رﻧﮓ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. روی ﺳﻄﺢ ﭘﺎﻧﻞ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم ﺑﺎ ﯾﮏ ﻻﯾﮥ ﻓﯿﻠﻢ ﭘﻠﯿﻤﺮی ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽﺷﻮد.

اﻧﻮاع ﭘﺎﻧﻞ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ کدامند؟

ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪی ﭘﺎﻧﻞ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ از ﻟﺤﺎظ ﻧﻮع ﻻﯾﮥ ﻣﯿﺎﻧﯽ

ﻻﯾﮥ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﭘﺎﻧﻞ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺘﯽ آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮﻣﯽ از ﻣﻮاد ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﻮد.

1. ﭘﻠﯽاﺗﯿﻠﻦ
2. ﻻﯾﮥ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﺿﺪ ﺣﺮﯾﻖ B1
3. ﻻﯾﮥ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﺿﺪ ﺣﺮﯾﻖ A2 ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً از ﻫﯿﺪروﮐﺴﯿﺪ آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم و ﯾﺎ دﯾﮕﺮ ﻣﻮاد ﻣﻌﺪﻧﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد.

ﭘﻠﯽاﺗﯿﻠﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه در ﻻﯾﮥ ﻣﯿﺎﻧﯽ اﯾﻦ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ ﻻزم اﺳﺖ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ و وﺟﻮد ﻣﻮاد اﺷﺘﻌﺎلزا در ﻧﺰدﯾﮑﯽ اﯾﻦ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ، از ﻻﯾﻪ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺣﺮﯾﻖ B1 و A2 ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺗﻮان اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد.

ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪی ﭘﺎﻧﻞ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ از ﻟﺤﺎظ ﻧﻮع ﭘﻮﺷﺶ

ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻮع روﮐﺶ ﺳﻄﺢ، ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻪ دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.

الف) ﭘﻮﺷﺶ ﭘﻠﯽاﺳﺘﺮ (PE)
اﯾﻦ ﭘﻮﺷﺶ ﺗﺎﺣﺪی ﻣﻘﺎوم در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺷﻌﮥ ﻣﺎوراء ﺑﻨﻔﺶ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻣﯿﺰان درﺧﺸﺶ آن، ﭘﻮﺷﺶ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ﻣﺎت و ﺑﺮاق ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی ﻣﯽﺷﻮد. ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻓﺸﺮده ﻣﻮﻟﮑﻮلﻫﺎ رﻧﮓ ﺳﻄﺢ را ﺻﺎف و درﺧﺸﻨﺪه ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﺎرﺑﺮد اﯾﻦ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺮ روی ﺑﺨﺶ آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮﻣﯽ داﺧﻠﯽ ﭘﺎﻧﻞ ﯾﺎ ﺑﺮای دﮐﻮراﺳﯿﻮن داﺧﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

ب) ﭘﻮﺷﺶ ﭘﻠﯽوﯾﻨﯿﻠﯿﺪنﻓﻠﻮراﯾﺪ (PVDF)
ﭘﻮﺷﺶ PVDF ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ PVDF و ﭘﻮﺷﺶ ﻧﺎﻧﻮﯾﯽ PVDF ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪی ﻣﯽﮔﺮدد. – ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ PVDF، ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺿﺪ اﺳﯿﺪی، ﺿﺪ ﻗﻠﯿﺎﯾﯽ و ﺑﺎ دوام در ﻣﺤﯿﻂ و ﺷﺮاﯾﻂ آب و ﻫﻮاﯾﯽ ﺧﺸﻦ داﺷﺘﻪ و ﺑﺮای روﮐﺶ دﯾﻮارﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽ ﮐﺎرﺑﺮد دارد. رﻧﮓ روﯾﮥ اﯾﻦ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ را ﺑﺎزﺗﺎب داده و در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻧﺮژی ﺗﺎﺑﺸﯽ ورودی ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽدﻫﺪ. PVDF، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻮﺷﺸﯽ روﺷﻦ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﮔﺮدد. ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮادی ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﻧﺎﻧﻮﻣﺘﺮ ﺑﻮده ﮐﻪ ﭘﺎﻧﻞ را از -ﭘﻮﺷﺶ ﻧﺎﻧﻮﯾﯽ آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺧﺎﺻﯿﺖ “ﺧﻮد ﺗﻤﯿﺰی” داﺷﺘﻪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ از آب و ﺑﺎران و ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر و آﻟﻮدﮔﯽ ﭘﺎک ﻣﯽﮔﺮدد.

ج) ﭘﻮﺷﺶ ﻓﻠﻮﺋﻮرواﺗﯿﻠﻦوﯾﻨﯿﻞاﺗﺮ (FEVE)
ﭘﻮﺷﺶ روﯾﮥ ﭘﻠﯿﻤﺮ-ﻓﻠﻮﺋﻮر ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺮاﯾﻂ آب و ﻫﻮاﯾﯽ دارد. در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ PVDF، رﻧﮓﻫﺎی زﻧﺪهﺗﺮ وﺗﺎزهﺗﺮی ﺿﻤﻦ ﺣﻔﻆ درﺧﺸﻨﺪﮔﯽ ﺑﺎﻻ اراﺋﻪ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.

د) ﭘﺎﻧﻞ ﻣﻘﺎوم در ﺑﺮاﺑﺮ آﺗﺶ
ﻫﺴﺘﮥ ﻣﺮﮐﺰی اﯾﻦ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ از ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﭘﻠﯽاﻟﻔﯿﻨﯽ ﻏﯿﺮﻫﺎﻟﻮژﻧﯽ و ﭘﺮﮐﻨﻨﺪهﻫﺎی ﻣﻌﺪﻧﯽ ﮐﻨﺪﮐﻨﻨﺪه ﺳﺮﻋﺖ ﺳﺮاﯾﺖ ﺷﻌﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﻧﻘﺎط و ﻣﻮاد ﺿﺪ ﺣﺮﯾﻖ در اﻧﺪازهﻫﺎی ﻧﺎﻧﻮﻣﺘﺮی در ﻣﺮﮐﺰ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در واﻗﻊ ﻫﺴﺘﮥ ﺗﺮﻣﻮﭘﻼﺳﺘﯿﮑﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﻋﻨﺼﺮ ﺿﺪآﺗﺶ و ﺗﺄﺧﯿﺮاﻧﺪازی ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﯽﮔﺮدد اﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺐ آﺗﺶ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ و ﻫﻨﮕﺎم آﺗﺶﺳﻮزی از ﺧﻮد ﮔﺎز ﻣﻀﺮی ﻣﺘﺼﺎﻋﺪ ﻧﮑﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﻮاد دارای ﺧﺎﺻﯿﺖ ﭘﺎﯾﺪاری در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺮاﯾﻂ آب و ﻫﻮایی ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪی ﭘﺎﻧﻞ ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ از ﻟﺤﺎظ ﻧﻮع ﻣﻐﺰه ﻋﺎﯾﻖ

اﻧﻮاع ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ از ﻣﻮاد و ﻓﻮمﻫﺎی ورﻗﻪای دارای ﺿﺨﺎﻣﺖﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻐﺰه ﭘﺎﻧﻞﻫﺎی ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺘﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار داد:

• ﭘﺸﻢ ﻣﻌﺪﻧﯽ
• ﻣﻐﺰهﻫﺎی ﮐﺎﻏﺬی ﻻﻧﻪ زﻧﺒﻮری
• ورقﻫﺎی ﺻﻠﺐ ﭘﻠﯽاﺳﺘﺎﯾﺮﻧﯽ ﻟﺒﻪدار
• ورقﻫﺎی ﺻﻠﺐ ﭘﻠﯽاﺳﺘﺎﯾﺮﻧﯽ IB
• فومﻫﺎی ﭘﻠﯽ ﯾﻮرﺗﺎﻧﯽ (ﭘﻠﯽ اﯾﺰو ﺳﯿﺎﻧﻮرات ﯾﮏ ﺷﮑﻞ اﺻﻼح ﺷﺪه از ﭘﻠﯽ ﯾﻮرﺗﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮ و آﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﮐﻤﺘﺮی دارد)

ورقﻫﺎی ﭘﻠﯽاﺳﺘﺎﯾﺮﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﺮارت دادن ﮔﺮاﻧﻮلﻫﺎی ﭘﻠﯽاﺳﺘﺎﯾﺮﻧﯽ و ذوب ﮐﺮدن آنﻫﺎ ﺑﺎﻫﻢ و ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﺨﻠﻮﻃﯽ از ﺑﺨﺎر و ﭘﺮس ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﻋﻤﺎل ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﻤﺘﺮی در ﻣﻮاد اوﻟﯿﻪ در ﻗﯿﺎس ﺑﺎ ﻓﻮمﻫﺎی ﭘﻠﯽﯾﻮرﺗﺎﻧﯽ ﻣﯽﮔﺮدد. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، ﭘﻠﯽﯾﻮرﺗﺎن ﻋﺎﯾﻖ ﺑﻬﺘﺮی در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﭘﻠﯽاﺳﺘﺎﯾﺮن اﺳﺖ (ﭘﻠﯽﯾﻮرﺗﺎن ﺑﺎ ﺿﺨﺎﻣﺖ 25 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ ﺧﻮاص ﻋﺎﯾﻘﯽ ﯾﮑﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﭘﻠﯽاﺳﺘﺎﯾﺮنﻫﺎی ﺑﺎ ﺿﺨﺎﻣﺖ 40 ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ دارد) و ﺳﺎﺧﺖ آنﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺳﺎدهﺗﺮ اﺳﺖ.
اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﻐﺰه ﺑﺎ ﻧﻮع و ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺧﺎص واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﮐﻞ ﭘﺎﻧﻞ و ﺧﻮاص و ﮐﺎراﯾﯽ ﺣﺮارﺗﯽ و ﺻﻮﺗﯽ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. درﺣﺎﻟﺖ ﮐﻠﯽ در ﻣﻮاد ﻓﻮﻣﯽ، ﻫﺮﭼﻪ ﭼﮕﺎﻟﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﭘﺎﻧﻞ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢﺗﺮ و ﺳﺨﺖﺗﺮ اﺳﺖ و ﻫﺮﭼﻪ ﭼﮕﺎﻟﯽ و ﺗﺮاﮐﻢ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺧﻮاص ﻋﺎﯾﻘﯽ آن ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ.
ﻓﻮمﻫﺎی ﭘﻠﯽﯾﻮرﺗﺎﻧﯽ و ﭘﻠﯽ اﯾﺰو ﺳﯿﺎﻧﻮرات را ﻣﯽﺗﻮان در ﺣﯿﻦ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﻪ روشﻫﺎی ﻓﻮمدﻫﯽ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ، رﯾﺰش ﻋﻤﻮدی و رﯾﺰش اﻓﻘﯽ اﺟﺮا ﻧﻤﻮد.

چسب‌ها

ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﻻﯾﻪ ﻻﯾﻪ ﺷﺪن ﻣﺤﺎﻓﻆﻫﺎ و ﺣﻤﻞﮐﻨﻨﺪهﻫﺎ و ﯾﺎﺗﺎﻗﺎنﻫﺎ، ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﺸﺎر و ﺗﻨﺶﻫﺎی ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪه اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﯿﺎن ﻻﯾﻪ‌ﻫﺎ اﯾﺠﺎد ﮔﺮدد و ﻣﯿﺰان ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺣﺮارﺗﯽ ﻻزم اﺳﺖ از اﺗﺼﺎل دﻫﻨﺪه و ﭼﺴﺐ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد. ﺑﺮﺧﯽ از اﯾﻦ ﭼﺴﺐﻫﺎ ﺗﻨﺶ ﺑﺮﺷﯽ ﺗﺎ 28 ﻣﮕﺎﭘﺎﺳﮑﺎل را ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎی ﻧﺴﺒﯽ اﺳﺘﻔﺎده از ﭼﺴﺐﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻗﯿﺎس ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺳﻪ ﻧﻮع ﭼﺴﺐ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﺪه در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﭘﻨﻞﻫﺎی ﺳﺎﻧﺪوﯾﭽﯽ ﻻﯾﻪ ﻻﯾﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد:

• ﭼﺴﺐﻫﺎی اﺗﺼﺎﻻت ﻧﺌﻮﭘﺮﻧﯽ
• ﭘﻠﯽﯾﻮرﺗﺎنﻫﺎی ﯾﮏ و دوﺟﺰﺋﯽ
• اﭘﻮﮐﺴﯽﻫﺎی ﯾﮏ و دوﺟﺰﺋﯽ

انواع سیستم‌های نصب پانل‌های کامپوزیت آلومینیوم

1. روش ثابت
2. روش آویزان
3. روش L, H
4. روش ثابت یا ریلی
5. روش هوک

سیستم ثابت(fixing)

در این روش کامپوزیت پس از برش و ایجاد شیار در آن به صورت ثابت یا پرچ بر روی زیرسازی آلومینیومی یا فولادی متصل شده .است در فاصله پانل‌های نصب شده جهت آب‌بندی نما از تسمه ای از جنس پانل و چسب‌های پلی اورتان استفاده میگردد این روش نصب ساده ترین روش نصب می‌باشد که مراحل نصب آن از سرعت بالایی برخوردار است.

سیستم ثابت با زیرسازی فولادی

در این سیستم جهت اجرای قاب اصلی زیرسازی از پروفیل‌های فولادی با مقطع متناسب با ابعاد و نیروهای باد وارده طرح استفاده می‌شود همچنین جهت ساخت شبکه افقی و عمودی متصل به قاب اصلی که محل نصب پانل‌های کامپوزیت را مشخص میکنند از پروفیلهای فولادی مشابه استفاده میگردد در این نوع سیستم ثابت کلیه اتصالات فولادی به وسیله جوش انجام میپذیرد و تنها جهت نصب پانل‌های کامپوزیت بر روی پروفیل‌ها از نبشی های آلومینیومی استفاده میگردد آب بندی در این سیستم توسط چسب سیلیکون و یا نوارهای لاستیکی صورت می پذیرد. در پروژه های بزرگ این سیستم توصیه نمیشود چرا که امکان رگلاژ سیستم وجود ندارد. مزایای این روش صرفه جویی در هزینه امکان آب بندی ،کامل امکان تعویض هر پانل به صورت مجزا استحکام مناسب در مقابل باد و تنشهای احتمالی میباشد و معایب آن امکان خوردگی فولاد در مناطق اسیدی و با رطوبت بالا است.

سیستم ثابت با زیر سازی آلومینیوم

در این سیستم جهت جلوگیری از خورندگی بین فولاد ساختمان و آلومینیوم از لاستیک دی الکتریکال استفاده میگردد. این سیستم دارای قابلیت رگلاژ بیشتری نسبت به سیستم ثابت فولادی است و همچنین به علت استفاده از آلومینیوم، سازه نگهدارنده آن سبک تر می‌باشد. آب بندی در این سیستم مانند سیستم ثابت فولادی توسط چسب سیلیکون و یا نوارهای لاستیکی صورت می پذیرد.

سیستم آویزان (Hanging)

در این، روش پانل‌ها با استفاده از شیارهای تعبیه شده بر روی پروفیل‌های مخصوص آلومینیومی نصب میگردند. در این حالت به دلیل عدم استفاده از پیچ یا پرچ سرعت کار بالا، بوده امکان جداسازی و تعویض هر یک از قطعات به طور جداگانه وجود داشته و همچنین به دلیل کاربرد پروفیل‌های ناودانی شکل آلومینیومی نیازی به آب بندی نما وجود ندارد در این سیستم پس از اجرای قاب فولادی جهت شکل گرفتن ساختار زیرسازی نبشی‌های فولادی با سوراخ لوبیایی روی قاب مطابق با آکسبندی ارائه شده در نقشه های اجرایی نصب میگردند در مرحله بعد، ناودانی‌های ریلی آلومینیومی با مقطع مشخص در آکس نبشی‌های فولادی به وسیلهٔ براکت‌های آلومینیومی با دو سوراخ لوبیایی به زیرسازی متصل میشوند در این سیستم همانند سیستم ثابت آلومینیومی جهت جلوگیری از خوردگی بین فولاد و آلومینیوم از لاستیک دی الکتریکال بین قطعه آلومینیومی و نبشی فولادی استفاده میگردد پانل‌های کامپوزیت به وسیله اتصالات آلومینیومی به شکل ناودانی که در داخل قطعات آلومینیومی میباشند بر روی آن‌ها نصب می گردند. در این روش پانل‌های کامپوزیت بعد از برش و مونتاژ شیارهای چکمه ای خورده و بر روی ریل‌های آلومینومی قابل رگلاژ نصب شده و امکان برداشت هر پانل به صورت جداگانه میباشد.

مراحل اجرای زیرسازی در روش آویزان:

1. انجام رول بولت و اتصال قوطی‌های فولادی عمودی و افقی
2. جوش قوطی‌های فولادی
3. نصب براکت فولادی
4. نصب نبشی آلمینیومی
5. نصب ناودانی ریلی
6. نصب بولت
7. شیار و برش پانل
8. خم و مونتاژ پانل

در این روش لبه‌های برگشتی پانل‌های کامپوزیت آلمینیوم پانچ می‌شود که جهت سهولت نصب باید پانچ پانل‌های کامپوزیت آلومینیوم با دقت بالا صورت گیرد.
در صورت صدمه احتمالی به پانل‌های کامپوزیت آلومینیوم تعویض پانل‌ها به سهولت امکان پذیر است. با توجه به اینکه تمام اجزای زیرسازی و روسازی از جنس آلومینیوم می‌باشند انقباض و انبساط اجزاء در اثر تغییر دما مشابه هم بوده که این امر از تغییر شکل دادن و خرد شدن جلوگیری می‌کند در صورت نفوذ آب به زیرسازی نمای آلومینیوم کامپوزیت، به دلیل استفاده از آلومینیوم و بولت‌های استیل در زیرسازی زنگ زدگی اتفاق نمی‌افتد امکان تشکیل پیل الکتریکی وجود ندارد در نتیجه ذرات گرد و غبار بر سطح آلومینیوم کامپوزیت کمتر جذب می‌گردد این روش مناسب جهت نصب پانل‌های آلومینیوم کامپوزیت عمودی بوده و در آن نیاز به استفاده از چسب‌های سیلیکون و یا لاستیک آب بندی نمی باشد که با توجه به کوتاه بودن عمر چسب‌های سیلیکون و لاستیک‌های آب بندی استفاده نکردن از موارد فوق از نقاط قوت این سیستم به شمار میاید به دلیل امکان وجود جریان هوا در پشت پانل‌های کامپوزیت آلومینیوم، تعریق در پشت پانل‌ها اتفاق نمیافتد و قطعات متناسب با وزن خود روی بولت‌ها قرار می گیرند. این روش هزینه بالاتری نسبت به سایر روش‌ها ،داشته امکان آب بندی کامل در آن وجود ندارد، باید از محصولات مقاوم تر و با آلیاژ مناسب استفاده شود و امکان تعویض یک پانل به تنهایی وجود ندارد جهت تعویض یک پانل لازم است سایر پانل‌ها از ریل ،مشخص خارج گردند در پانل‌ها در باد شدید لرزش ایجاد میشود و امکان جدا شدن آنها در بادهای خیلی شدید وجود دارد.

سیستم هوک (L, H)

این روش مشابه روش آویزان است با این تفاوت که پانل‌ها بلافاصله بعد از برش در پروفیل‌های مخصوص H شکل و L شکل قرار می‌گیرند از مزایای این روش به سرعت اجرای بالا و تمیزی اجرا و هزینه کمتر میتوان اشاره کرد. معایب این روش، عدم آب بندی ۱۰۰ و همچنین عدم امکان تعویض پانل در صورت نیاز می‌باشد و در صورتی که پانل‌ها به ابعاد بزرگ اجرا شود تغییر شکل و سر و صدای پانل در هنگام باد و بارندگی مشکل ساز خواهد بود.
در این روش زیرسازی با استفاده از پروفیل‌های فولادی بر روی نما نصب شده سپس با استفاده از پروفیل‌های آلومینیومی با سطح مقطع ، پانل‌های کامپوزیت آلومینیومی بدون نیاز به لبه های برگشتی، متصل میشوند.
در سیستم هوک پس از اجرای کمربندی‌ها و براکت‌های فلزی ناودانی‌های ریلی به براکتهای فلزی توسط پیچ‌های کاسه نمدی متصل میگردند در این سیستم با توجه به لوبیایی بودن براکت‌های اتصال دهنده ناودانی‌های ریلی به زیرسازی آهنی امکان حرکت ناودانی‌های ریلی در صفحۀ عمود بر ناودانی‌ها وجود دارد.

سیستم نصب ریلی

در این روش جهت جلوگیری از خوردگی بین فولاد و آلمینیوم از زیرسازی آلمینیومی استفاده می‌گردد. این سیستم دارای قابلیت رگلاژ کامل نسبت به روش ثابت فولادی است و به علت استفاده از آلمینیوم، دارای سازه سبک‌تری نسبت به روش ثابت فولادی می‌باشد. آب‌بندی در این سیستم با استفاده تسمه‌ای از جنس پانل در درزهای عمودی و دو لبه برگشته در درزهای افقی صورت می‌پذیرد.
هنگامی که در طراحی ساختمان، کاربرد پانل‌های عریض مدنظر باشد، استفاده از این سیستم مناسب است.
این روش جهت ساختمان‌هایی که در آنها از پانل‌های با ابعاد بزرگ استفاده می‌شود و ساختمان‌هایی که در طراحی آنها پانل‌های افقی دیده شده یا ساختمان‌های بلند یافضاهایی که نیروی فشار باد در آنها زیاد است مناسب است.

منبع: ضابطه شماره 714

چاپ این مقاله