روش اجرای سقف های کاذب خود ایستا شامل موارد زیر می باشد:
- اجراي زيرسازي:
قبـل از اجـراي زيرسـازي، بايـد نـوع و آرايـش آن بـر اسـاس دهانـه سـقف، نوع پوشـش کاری، نـوع عايق گـذاري و نـوع مقاومـت در برابر حريـق (در صورت اجـراي سـاختارهاي داراي کـد حريـق) و از طريـق جـداول منـدرج در دفترچه اخیر اسـتخراج شـود.
اجـرای سـازه تـراز باربر: به وسـیله ريسـمان رنگ پاش، خـط تراز سـقف کاذب بـر روي ديوار پیراموني مشـخص مي شـود. سـازه U (به عنوان سـازه تراز باربـر) در محـل خـود بـه وسـیله عامـل اتصال مناسـب و در فواصـل معین (به شـرح زير) به ديـوار زمینه متصـل می گردد:
- در صورتـي کـه ديـوار زمینـه بنايـي باشـد، عامـل اتصـال مناسـب پیچ و رول پـلاگ بـوده و فاصله عوامـل اتصـال حداکثر 30 سـانتیمتر می باشد.
- در صورتـي کـه ديـوار زمینـه ديوار خشـک باشـد، عامـل اتصال مناسـب دو عـدد پیـچ FN بوده و فاصلـه عوامـل اتصـال حداکثر 60 سـانتیمتر می باشد.
نکات فني:
- در صورتی که دهانه سقف کاذب از 2.25 متر کمتر باشد، فواصل عوامل اتصال فوق را میتوان دو برابر نمود.
- فاصله اولین عامل اتصال از انتهاي سازه تراز نبايد از 10 سانتیمتر بیشتر باشد.
- درصـورت بنايـي بـودن ديـوار پیرامونـي، سـازه تـراز پـس از نـازک کاري و بـر روي پوشـش نهايـي گـچ ديوار اجـرا مي شـود. همچنیـن، بايد نوار چسـب جداکننـده کنـاف در حـد فاصـل سـازه تراز و ديـوار قـرار گیرد.
- در صـورت نیـاز بـه عايـق بنـدی صوتـی سـقف، قبـل از نصـب سـازه تـراز، نوار فـوم (يـا دو رديف خمیـر درزبنـد) بر جـان آن اجرا مي شـود. عـدم رعايت جزئیـات اخیـر، سـهم زيـادي در نقصـان عملکرد صوتي سـاختار خواهد داشـت.
اجـرای سـازه های سـقفی:
سازهای C (بـه عنوان سـازه باربـر) در درون سـازه های تراز قـرار مي گیرند. نشـیمن گاه سـازه های باربـر روی بال سـازه تراز بايـد حداقـل 30 میلیمتـر باشـد. فاصلـه ايـن سـازه ها بنا به نوع پوشـش کاری مي تواند 50 یا 60 سـانتیمتر باشـد. بسـته بـه عملکرد مورد نظر، ممکن اسـت سـازه ها بـه صـورت تک يـا دوتايي اجرا شـوند.
نکات فنی:
- در صـورت نیـاز بـه عايـق بنـدی صوتـی سـقف، قبـل از نصـب سـازه های سـقفی ابتـدا و انتهـای کار، نوار فـوم (يا دو رديـف خمیـر درزبند) بـر روی جان آن ها اجرا می شـود. عـدم رعايـت جزئیـات اخیـر، سـهم زيـادي در نقصـان عملکـرد صوتـي سـاختار خواهد داشـت. چنانچـه اعضـاي پیراموني سـقف از جنـس مصالـح توپـر باشـد (ماننـد ديـوار بنايي)، سـازه های سـقفی ابتدا و انتهـای کار با اسـتفاده از پیـچ و رول پلاگ به اعضـاي مذکور متصـل مي گردند. در صورتـي کـه اعضـاي پیرامونـي سـقف از جنـس مصالح مجوف باشـد (مانند ديوار خشـک)، سـازه های سـقفی ابتدا و انتهـای کار با اسـتفاده از مهارهای ويـژه اعضـای توخالـی (يـا پیـچ FNدرصـورت وجـود اسـتاد در محـل اتصـال) به اعضـاي مذکـور متصـل مي گردند. در هـر دو حالـت فوق الذکـر، عوامل اتصـال در فواصـل حداکثـر60 سـانتیمتر بـه اعضـاي پیرامونـي متصـل مي شـود. توجـه شـود کـه فاصله اولیـن عامل اتصـال از انتهای سـازه نبايـد از 10 سـانتیمتر بیشـتر باشد.
- براي سهولت جايگیري سازه های سقفی در سازه تراز، سازه های سقفی را مي توان 5 میلی متر کوتاه تر از دهانه سقف برید.
- بال هـای فوقانـی سـازه های سـقفی را بايـد بـه وسـیله پیچ LB ، پـرچ يا پانچ بـه بال فوقانی سـازه تـراز متصل نمـود (در صورت نصـب نوار محافـظ بال درسـاختار دارای کـد حريق، انجام ايـن اتصـال لازم نخواهد بود).
- در صـورت اجـرای سـازه های سـقفی بـه صـورت دوتايـي، جـان آن هـا بايـد توسـط پیـچ LB و در فواصـل حداکثر 75 سـانتیمتر به يکديگـر متصل شـوند.
نکتـه مهـم: افزايـش طـول سـازه های سـقفی تحـت هیچ شـرايطی مجـاز نمی باشد.
