آشنایی با ارو سارینن:
معماران زیادی در سراسر دنیا آمده و رفته‌اند بعضی فراموش شده‌اند و بعضی ماندگار. در این مقاله از معروف ترین معماران دنیا و نمونه آثارشان آورده شده‌است تا شما نیز با مشهورترین معماران دنیا آشنا شوید و بدانید که برترین معماران دنیا چه کسانی بودند. پس با ما همراه شوید.فلسفه ساخت و ساز و معماری میلیون‌ها سال پیش به وجود آمده است، از آن زمان تا به امروز سبک‌ها و استایل‌های بیشماری به وجود آمده‌اند. طراحی یک سازه و ساخت آن تلفیقی از هنر و مهندسی است و اینگونه است که برترین معماران دنیا بر این برآمدند تا سلیقه و هنر منحصر به‌فرد خود را از طریق کار‌های خود به نمایش بگذارند، از خانه‌های ساده گرفته تا برج‌های آسمان خراش. بسیاری از معماران تلاش کردند تا نام خود را در تاریخ ثبت کنند و بسیاری نیز موفق شده‌اند.
ارو سارینن ( Eero Saarinen, 1910 -1961 ) که بود؟
ارو سارینن در سال ۱۹۱۰ در فنلاند متولد شد و در سال ۱۹۲۳ زمانی که ۱۳ سال داشت به همراه خانواده به ایالات متحده مهاجرت کرد او حرفه خود را با استعدادهای قابل ملاحظه‌ای شروع کرد. پدرش الایل سارینن (۱۸۷۳-۱۹۵۰) معمار معروف و شناخته شده و اولین رئیس آکادمی هنر میشیگان جایی که در آنجا تدریس هم می‌کرد بود و ارو نیز تحت نظارت پدرش درس می‌خواند و از نمونه کارهایش ایستگاه قطار هلسینکی و بسیاری دیگر از ساختمان‌های برجسته فنلاند بود.
مادرش لوئیس (۱۹۶۸–۱۸۷۹) طراح پارچه و لباس و مجسمه‌ساز بود و همچنین خواهرش لیزا) ۱۹۷۹–۱۹۰۵ (طراح داخلی بود. نمونه کار پدر ارو طراحی پردیس Cranbrook در حومه دیترویت معیار مهمی در حرفه ارو بود او اعتقاد راسخ به اینکه معماری باید کل محیط زیست را در بربگیرد داشت و در کنار کارهایش از منظره و اشیای تزئینی به عنوان مدل کمک می‌گرفت و درآکادمی پاریس)۱۹۳۰–۱۹۲۰( به تحصیل مجسمه‌سازی می‌پرداخت و تحصیلات معماری خود را در دانشگاه ییل (۱۹۳۱–۱۹۳۴) گذراند و در سال ۱۹۳۴-۱۹۳۵ به اروپا بورسیه شد.
مسیر اصلی حرفه‌ی ارو مدرن‌سازی بود و در طول سال‌های (۱۹۳۰–۱۹۴۰) به تمرین طراحی ساختمان‌هایی به همراه پدرش Eliel ، او و همکارانش پرداخت. همکاری بین پدر و پسر در آینده‌ی ارو اثرات بسیار پرباری درکشف ایده‌های خود و کسب شهرت به عنوان یک معمار مدرن داشت. برجسته‌ترین موفقیت پدرش و وی در سال ۱۹۳۹ برای طراحی گالری هنر اسمیتسونین بر روی بازار واشینگتن بود؛ و در زمان جنگ با همکاری پدرش پروژه‌های مسکونی را اجرا کرد.
با مرگ الایل سارینن در سال ۱۹۵۰، ارو رسماً کار خود را به عنوان معمار مستقل آغاز کردند و با طراحی مبلمان شروع کرد و کارهایش را در نمایشگاهی در سال ۱۹۴۰ با نام طراحی ارگانیک در مبلمان خانگی در موزه‌های مدرن در نیویورک به نمایش گذاشت و برنده جایزه ایجاد طرح های مدرن مبلمان شد.
ارو در حرفه‌اش روش‌های جدید و متنوع ابداع می‌کرد هرچند در زمان زندگی اش از سوی معماران هم دوره خود نادیده گرفته شد و گاه مورد تمسخر قرار می‌گرفت امروزه به عنوان یکی از استادان معماری آمریکایی صده بیستم به‌شمار می‌آید. او همه را تحت تأثیر و مجذوب طرح‌های قدرتمندش می‌کرد و روز به روز مشهورتر می‌شد. جدای طراحی‌ها معماری فرودگاه و موزه‌های بزرگ و مبلمان ارو به عنوان مجسمه‌ساز معروفیت زیادی داشت. بعضی از کارهاش مثل ترکیب استیل و شیشه در مرکز جنرال موتورز نمونه‌هایی از سبک بین‌المللی هستند. همچنین کار معروف پایانه تی دبلیو ای (که هم‌اکنون پایانه شماره ۵ نامیده می‌شود) در فرودگاه کندی قابل توجه هست.
ارو سارنین گاهی به عنوان پدر نئو اکسپرسیونیم هم شناخته می‌شود. وی فعالیت‌های بسیاری در زمینه معماری مجسمه‌سازی و طراحی مبلمان انجام داد و جوایز زیادی دریافت کرد. سارینن از اعضای هیئت منصفه (ژوری) انتخاب طرح تالار اپرای سیدنی بود و نقش مهمی در انتخاب طرح یورن اوتزان برای این پروژه داشت. یک هیأت منصفه بدون حضور سارینن طرح اوتزان را در مرحله اول رد کرده بود. سارینن طرح‌های رد شده را بررسی کرد و طرح اوتزان را انتخاب کرد و پافشاری کرد که اوتزان به عنوان معمار این پروژه انتخاب شود. سارینن در سال ۱۹۶۱ در اثر تومور مغزی درگذشت. مدال طلای مؤسسه‌ی معماران آمریکا پس از مرگ به او اهدا شد.
برخی آثار ارو سارنین:
Concordia Senior Collegecampus, now Concordia Theological Seminary, فورت وین، ایندیانا
The Law Schoolat the دانشگاه شیکاگو، Chicago, Illinois.
The Miller House, Columbus, Indiana.
Berkshire Music Center, Opera Shed Tanglewood, Massachusetts.
Gateway Arch, سنت لوئیس
TWA Terminalat فرودگاه بین‌المللی جان اف کندی نیویورک
فرودگاه بین‌المللی دالس واشینگتن
Kresge Auditoriumand MIT Chapel at MIT
Bell Labs in هالمدل، نیوجرسی
Case Study House#۹، the John Entenza House (collaboration with چارلز ایمز)
ساختمان سی‌بی‌اس(Black Rock) نیویورک
Vivian Beaumont Theaterin مرکز هنرهای نمایشی لینکلن، نیویورک
General Motors Technical Center, وارن، میشیگان
US Embassies in Osloand London
North Christian Churchin کلمبوس، ایندیانا
Law Schooland Woodward Court dormitory (demolished 2002) at the دانشگاه شیکاگو
Kleinhans Music Hall, Buffalo, New York; designed in collaboration with his father الییل سارینن
Ezra Stiles College, Morse College, and Ingalls Rink(affectionately known as “The Whale”) at دانشگاه ییل
Noyes House dormitory at کالج واسر. Its lounge is affectionately called the Jetsonslounge because of its curved architecture.
Hill College Houseat the دانشگاه پنسیلوانیا. Originally a women’s dormitory, the building was made with a “drawbridge” to symbolically keep men out.
IBM’s Thomas J. Watson Research Centerin Yorktown Heights, نیویورک
IBM Rochester, a plant in روچستر، مینه‌سوتا
John Deere World Headquarters, مولین، ایلینوی
The “Tulip chair”, popularized by its use on the original Star Trektelevision series (۱۹۶۶–۶۹).
The “Womb” صندلی
North Campus, دانشگاه میشیگان،ان آربر، میشیگان، میشیگان
Earl V. Moore Building, housing the University of Michigan School of Music
East Terminal at فرودگاه بین‌المللی الینیکو، Athens Greece), posthum finished.
Milwaukee County War Memorial Center, میلواکی، ویسکانسین
Medbury, Fitch and Harvey Ingham Halls, Quadrangle Dormitories (“The Quads”), Hubbell Dining Hall, and Oreon E. Scott Chapel at دانشگاه دریکin دی موین، آیووا
Firestone Baars Chapel at Stephens Collegein کلمبیا، میزوری.
مطرح‌ترین کار‌های او شامل طاق دروازه‌ای سنت لوییس در میسوری آمریکا(Gateway Arch in St. Louis)، مرکز پرواز تی دبلیو ای (TWA Flight Center) و فرودگاه بین المللی دولس واشنگتون می‌شود.
